Ανάλογα με τη μορφή τους οι φορείς αυτοί διακρίνονται στις
ακόλουθες επτά κατηγορίες (κατά ορισμούς μηχανικής):
Ράβδοι: Ως ράβδος χαρακτηρίζεται ένα σώμα το μήκος
του οποίου είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερο των άλλων διαστάσεών του και ο
άξονας συμμετρίας του είναι ευθύγραμμος. Συνεπώς η ράβδος καταπονείται μόνο από
"αξονικάφορτία".
Δοκοί: Ως δοκός χαρακτηρίζεται ένα σώμα το μήκος του
οποίου είναι απλώς αισθητά μεγαλύτερο των άλλων διαστάσεών του και έχει
ευθύγραμμο άξονα συμμετρίας. Η Δοκός, επιπρόσθετα της ράβδου, καταπονείται από
αξονικά αλλά και από εγκάρσια φορτία. Επίσης ως πρόβολος χαρακτηρίζεται
η δοκός που φέρει μόνο ένα ακραίο σημείο στήριξης.
Πλαίσια: Ως πλαίσιο χαρακτηρίζεται εκείνο το σώμα ή η
κατασκευή που αποτελεί άθροισμα δοκών συνδεδεμένων μεταξύ τους σε κλειστό
περίγραμμα, ανεξαρτήτως σχήματος.
Τόξα: Ως τόξο χαρακτηρίζεται κάθε δοκός με καμπύλο
άξονα.
Δίσκοι: Ως δίσκος χαρακτηρίζεται κάθε επίπεδο σώμα,
ανεξαρτήτως γεωμετρικού σχήματος, του οποίου το πάχος είναι συγκριτικά πολύ
μικρότερο των άλλων διαστάσεών του. Στο επίπεδο του δίσκου (γύρω γύρω) μπορεί
να εφαρμόζονται ομοεπίπεδα "εφελκυστικά" ή "θλιπτικά" εξωτερικά
φορτία.
Πλάκες: Ως πλάκα χαρακτηρίζεται ένα επίπεδο σώμα ή
μια επίπεδη κατασκευή που το πάχος είναι αισθητά πολύ μικρότερο των άλλων
διαστάσεων. Στη πλάκα επιπρόσθετα του δίσκου μπορεί να ασκούνται και εγκάρσια
φορτία στο επίπεδό της και τέλος
Κελύφη: Ως κέλυφος χαρακτηρίζεται ένα σώμα ή μια
κατασκευή που το μεν πάχος αυτών είναι εμφανώς πολύ μικρότερο των άλλων
διατάσεων αλλά και η μέση επιφάνειά των δεν είναι επίπεδη αλλά καμπύλη.
