Χρειάστηκαν πολλά χρόνια, δεκαετίες για να είμαστε ακριβείς, μέχρι οι ιάπωνες να καταλάβουν γιατί επέμεναν οι άγγλοι να τρέχουν με thumbers στους αγώνες μοτοσικλετών.
Από την δεκαετία του ’30 οι εκκεντρικοί με τις Norton και τις Velossette επέμεναν στον ένα κύλινδρο. Ακόμη και στις περιπτώσεις πολυκύλινδρης μοτοσικλέτας ο χρονισμός ήταν τέτοιος που θύμιζε κομπρεσέρ.
Το αντελήφθησαν όταν αλλάζοντας τον χρονισμό της ανάφλεξης σε ένα RG500 βελτιώθηκε το κράτημα και της έδωσαν ένα βαρύγδουπο όνομα: Big Bang Theory.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στο πως κατεβαίνουν τα άλογα στον δρόμο. Αμέσως μετά την έκρηξη στον θέλαμο καύσης ο τροχός εμφανίζει μία μικρή ολίσθηση. Εάν λοιπόν έχουμε τέσσερις εκρήξεις κάθε 720 μοίρες του στροφάλου τα λάστιχα σπινάρουν σχεδόν συνέχεια (και ζεσταίνονται). Αντίθετα εάν οι εκρήξεις βρίσκονται σε ένα περιορισμένο διάστημα προλαβαίνει το λάστιχο να ανακτήσει την πρόσφυση.
Οι μοτοσικλέτες που ακολουθούν την θεωρεία του Μεγάλου Bang μπορεί να μην είναι οι γρηγορότερες σε ένα μεμονωμένο γύρο, ή να εμφανίζουν περισσότερους κραδασμούς, αλλά ζεσταίνουν και φθείρουν λιγότερο τα λάστιχά τους και τελικά κάνουν καλύτερους χρόνους σε ένα αγώνα.
Να κλείσουμε με μία ερώτηση: γιατί οι αργόστροφες μοτοσικλέτες έχουν καλύτερο κράτημα?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου